Sosyal medya fenomeni Kerimcan Durmaz, cezaevinde geçirdiği günlere dair ilk kez konuştu. Yasa dışı bahis sitesi reklamı nedeniyle tutuklanan ve daha sonra tahliye olan Durmaz, tek kişilik hücrede yaşadıklarını ve gardiyanların kendisine nasıl davrandığını anlattı. İtirafıyla gündeme bomba gibi düşen Durmaz, yaşadığı zorlukları ve intiharın eşiğine nasıl geldiğini tüm detaylarıyla paylaştı.

Kerimcan Durmaz'ın Cezaevi Günleri

Kerimcan Durmaz, cezaevinde yaşadığı zorlukları şu sözlerle ifade etti: "Hiç hak etmiyordum yani orada olmayı, gardiyanlar bile bana diyordu ki senin burada ne işin var falan diye beni karşıladılar." Tek kişilik hücrede kaldığını ve sürekli ağladığını belirten Durmaz, yaşadığı karamsarlığı ve çaresizliği dile getirdi.

Ünlü fenomenin açıklamaları, cezaevi koşullarının ne kadar zorlu olduğunu bir kez daha gözler önüne serdi. Durmaz'ın yaşadığı psikolojik sıkıntılar, cezaevindeki mahkumların ruh sağlığının ne kadar önemli olduğunu vurguluyor.

İntihar İtirafı: "Ayakkabı Bağcıklarımı Almasalardı..."

Kerimcan Durmaz, açıklamasının en çarpıcı bölümünde ise intiharın eşiğine geldiğini itiraf etti: "Hiç yakışmadım, kendime de yakıştırmadım orada olmayı ama bilmiyorum ya çok kötüydü arkadaşlar gerçekten çok kötüydü yani hiç yaşamak istemediğim şeylerdi ama 15. günde artık böyle o kadar karamsarlığa ve böyle ne olacağını bilmediğim bir dönemdeydim ki ayakkabı bağcıklarımı almasalardı hani kendimi asmıştım yani hani öyle bir psikolojik sıkıntı içerisindeydim."

Bu itiraf, Durmaz'ın cezaevinde yaşadığı derin bunalımı ve umutsuzluğu gözler önüne seriyor. Ayakkabı bağcıklarının alınması, Durmaz'ın hayatını kurtaran bir önlem olmuş. Cezaevlerinde bu tür önlemlerin alınmasının ne kadar hayati olduğu bir kez daha anlaşılıyor.

Gardiyanların Tesellisi

Kerimcan Durmaz, gardiyanların kendisine iyi davrandığını ve teselli etmeye çalıştığını da sözlerine ekledi: "Gardiyanlar diyordu ki; 'ağlama ya ne olacak niye ağlıyorsun ne yaptın sen?' falan onlar bile beni sakinleştirmeye çalışıyorlardı. Sağ olsunlar ya o kadar iyi insanlardı ki hepsine gidip sarılmak istiyorum. Ne bir zorbalığa uğradım ne bir psikolojik şiddete uğradım."

Durmaz'ın bu sözleri, cezaevi personelinin mahkumlara karşı yaklaşımının önemini vurguluyor. Gardiyanların anlayışlı ve destekleyici tavırları, Durmaz'ın yaşadığı zor günleri atlatmasına yardımcı olmuş.

Cezaevleri, suçluların cezalarını çektiği yerler olmasının yanı sıra, onların rehabilite edilmeleri ve topluma yeniden kazandırılmaları için de önemli bir fırsat sunar. Bu nedenle, cezaevi koşullarının iyileştirilmesi ve mahkumların psikolojik sağlığının korunması büyük önem taşır.

Kerimcan Durmaz'ın yaşadığı bu olay, cezaevlerindeki mahkumların yaşadığı zorluklara dikkat çekiyor ve bu konuda farkındalık yaratılmasına katkı sağlıyor. Umuyoruz ki, bu tür olaylar cezaevi reformları için birer vesile olur ve mahkumların daha iyi koşullarda yaşamaları sağlanır.